Իրինա, Դուք նկարահանվեցիք «Ընդդեմ քասթինգի» տեսահոլովակում, մեծ հարցազրույց տվեցիք Գեղեցկության գրքին, սոցցանցերում գրեցիք ընկերության մասին: Ինչպե՞ս նախագիծն ընդունեց ինստագրամի Ձեր լսարանը:
Դրական, որովհետև այս նախագիծը ոչ միայն գեղեցկության, այլև՝ մարդկանց մասին է: Այն պատմում է մարդկանց կյանքի պատմությունը:
Ի վերջո, ի՞նչ է «Ընդդեմ քասթինգի» նախագիծը: Մենք ամեն օր փորձում ենք համապատասխանել ինչ-որ չափանիշի, դուր գալ ինչ-որ մեկին: Մենք ապրում ենք սոցցանցերի ժամանակաշրջանում: Մինչդեռ կան մարդիկ, որոնց համար այս աշխարհը կարևոր է: Այն կենսակերպը, որին նրանք հետևում են, մյուսներին ուրախացնում է, հիացնում ու նմանվելու ցանկություն առաջացնում: Եվ «Ընդդեմ քասթինգի» նախագիծը խոսում է հենց այդպիսի մարդկանց մասին՝ անհատների: Սա է ինձ համար իրականը: Այն, որ մարդիկ առաջադրում են միմյանց, նույնպես հետաքրքիր է: Վստահ եմ, որ բոլոր հերոսների համար սա մեծ տոն ու իսկական անսպասելիություն է:
Ըստ Ձեզ՝ Օրիֆլեյմին հաջողվե՞ց հասցնել ընկերության գլխավոր միտքը:
Չէ՞ որ սա շարունակելի պատմություն է, այն դեռ չի ավարտվել: Նախ՝ հեռուստագովազդ հեռարձակվեց, ապա՝ անվանակարգեր, Վարշավայում նկարահանումներ, իսկ հիմա դա կտեսնեն ավելի շատ մարդիկ, ավելի շատերը կհասկանան՝ ինչո՞ւ են այս պատմությունները կարևոր: Ինձ մոտենում ու ասում էին. «Իրինա, ինչ զիլ ու հաճելի է: Լավ է, որ արեցիք դա»: Եվ ինձ հաճելի է լինել դրա մի մասնիկը:
«Ընդդեմ քասթինգի» տեսահոլովակում կերտած կերպարներից ո՞րն եք ամենաշատը հավանել և ինչու:
Դա, իհարկե, տարիքով կնոջ կերպարն է: Որովհետև այդ դերի համար ինձ առաջին անգամ վիրաբուժական դիմահարդարում արեցին: Ես մի քիչ երազում էի այդ մասին, բայց հաստատ չէի սպասում, որ գովազդային տեսահոլովակում այդպիսի դեր կստանձնեմ: Դա շատ հետաքրքիր էր: Բնական է, որ հետաքրքիր էր նաև տղամարդու կերպարում հայտնվել:
Մեր նախագիծն ավարտվում է «Ընդդեմ քասթինգի» գրքի շնորհանդեսով: Այն կհրատարակվի սահմանափակ տպաքանակով փետրվարին ու կարտացոլի իսկական գեղեցկության մեր մոտեցումը: Ի՞նչ եք կարծում գրքի նկարահանումների մասին:
Սա մեծ, անսպասելի տոն է մասնակիցների համար. չէ՞ որ նրանց մասին ուզում են պատմել, նրանցով հիանում են, նրանց սիրում են: Բազմաթիվ աղջիկներ ու կանայք ուզում են հայտնվել տեսախցիկի առջև. քեզ գեղեցիկ սանրվածք են անում, շպար, շուրջբոլորը հետտոնական երջանկության մթնոլորտ է: Հետաքրքիր է, թե ինչ կստացվի: Սա իմ մասնակցած ամենաանսովոր նախագիծն է:
Ինձ նաև զարմացրեց, թե որքան տարբեր են մասնակիցները: Թերևս գեղեցկությունը չունի ոչ միայն տարիք, այլև՝ սեռ. կարևոր չէ, մենք խոսում ենք կանանց, թե՝ տղամարդկանց մասին: Հուսով եմ, որ շատերի համար այս ֆոտոսեսիան խթան կլինի արտահայտելու զգացմունքներ ու էմոցիաներ, չթաքցնելու սերն այն մարդկանց հանդեպ, որոնցով հիանում ես:
«Ընդդեմ քասթինգի» առաջադրվածներից շատերը զարմանում էին անվանակարգերին: Ինչո՞ւ:
Սովորաբար մարդիկ չեն մտածում, որ հիացնում են որևէ մեկին, նրանք պարզապես ապրում են: Նրանց համար դա կենցաղ է: Եվ այդ կենցաղը մյուսների համար կարող է իսկական արժեք ներկայացնել, ոգեշնչման օրինակ: Իհարկե, դա ցնցում է: Շատ հաճելի է զգալ սեփական կյանքի ու գործողությունների ճշմարտացիությունը: Զգալ, որ շրջապատում կան մարդիկ, ովքեր տեսնում ու գնահատում են այն, ինչ անում ես: Դա երջանկություն է:
«Ընդդեմ քասթինգի» գրքի մեր հերոսուհիները մարդիկ են, որոնք հնարավոր է՝ երբեք չեն մասնակցել պրոֆեսիոնալ նկարահանումների: Նրանք հուզվում են: Մտածում են՝ ինչու հենց իրենք, ոչ ուրիշ մեկը: Ի՞նչ խորհուրդ կտայիք նկարահանումից առաջ:
Խենթություններ, չարաճճիություններ անել և պատկերացնել, որ իրենք ամեն օր նկարահանվում են թոփ ամսագրերի համար: Դառնալ լեդի, ծիծաղել, պարել երաժշտության տակ և լիցքաթափվել:
Իսկ Դուք խենթություններ անո՞ւմ եք:
Իհարկե, ես լուրջ չեմ կարողանում նկարահանվել: Ինձ համար դա ծայրահեղություն է: Այնպես չէ, որ ես գեղեցիկ չեմ, և դրանից ամաչում եմ: Ես հասկանում եմ, որ ես գեղեցիկ մարդ եմ, ես սիրում եմ իմ արտացոլանքը: Այդուհանդերձ, երբ շուրջս շատ մարդիկ են, նրանք նայում են քեզ, միանում է ինչ-որ պաշտպանական համակարգ, դու մտնում ես ինչ-որ կերպարի մեջ, կրում ես հագուստ, որը դու հաճախ կամ ընդհանրապես չես հագնում: Ես անում եմ այնպես, որ ինձ առավելագույնս հարմարավետ լինի. աթոռ եմ խնդրում, բարձրախոս եմ բերում, միացնում եմ իմ երաժշտությունը՝ տրամադրվելու և ինձ ազատ զգալու համար:
Ձեզ դուր եկավ Ագաթա Պոսպեշինսկայայի հետ նկարանահվելը:
Ես միշտ զգուշանում եմ կանանց հետ աշխատելուց, տհաճ փորձառություն եմ ունեցել: Միանգամից հասկանալի է՝ դուք կարող եք աշխատել միասին, թե ոչ, ընկերուհիներ եք, թե ոչ: Ես շատ ուրախ եմ, որ Ագաթայի հետ մենք հասկացանք միմյանց: Նրա հետ հեշտ և արագ էր աշխատելը:
Նախորդ հարցազրույցում մենք խոսում էինք, որ մարդը գեղեցիկ է ամբողջականության մեջ: Իսկ ինչպե՞ս հասնել այդ ամբողջականությանը:
Պետք է աշխատես չդավաճանել ինքդ քեզ: Հասկանաս՝ որտեղ են քո սահմանները: Չէ՞ որ մենք մշտապես բախվում ենք այս ամենին. մեզ անհարմար ու վատ ենք զգում, երբ մեր բնույթին հակառակ ինչ-որ բան ենք անում:
Իսկ ամբողջականությունը ձեռքբերովի՞ է, թե՞ մշակվող:
Ե՛Վ մեկը, և՛ մյուսը: Իմ կյանքում կա մոտ 15 մարդ, որոնց նայելով կարող ես ասել, որ նրանք ներամբողջական անհատականություններ են. շատ օրգանական, բնական, առողջ՝ և՛ հոգեբանորեն, և՛ ֆիզիկապես: Այս մարդիկ կարողանում են սահմաններ դնել, փոխել իրենց ոչ հանուն մյուսների, այլ հանուն իրենց: Չեն վախենում ինչ-որ մեկի համար «վատը» լինելուց: Այլապես մենք սկսում ենք սպասարկել ուրիշի իրականությունը, ապրել ուրիշի կյանքով: Ես կարծում եմ, որ դա անշնորհակալ աշխատանք է: Ես մաղթում եմ բոլորին ներդաշնակություն սեփական ես-ի հետ:
Ինչպե՞ս է սեփական անձի հանդեպ հոգատարությունն ազդում գեղեցկության վրա:
Ուղղակիորեն: Շատ կարևոր է ինքդ քեզ ժամանակ հատկացնելը, հասկանալ, որ քո մարմինը մեկ անգամ է քեզ տրվում այս կյանքում: Դու ամեն դեպքում կծերանաս, սա կայն կարելի է գեղեցիկ ծերանալ: Չէ՞ որ ծաղիկներն էլ տարբեր կերպ են թոշնում: Ես կարծում եմ, որ արարքների գեղեցկությունը ուղղակիորեն ազդում է արտաքին գեղեցկության վրա: Դա կապված չէ կոսմետիկայի կամ դիմահարդարման հետ: Դու հասկանում ես, որ մարդու էությունն է նրա գեղեցկությունը:
Մեր մեջ առկա է տարօրինակ կարծրատիպ, որ սեփական խնամքով պետք է երբեմն զբաղվել: Կարծես այդ կերպ քեզ երես ես տալիս: Այս կարծրատիպը հիմարություն է: Դու քեզ համար հատկացնում ես ժամանակ. քեզ՝ գեղեցիկ ու հիասքանչ էակիդ: Գեղեցկությունն իրականում տարիք չունի: Ֆիզիկական մարմինն ունի տարիք:
Գեղեցկության գրքի հատուկ թողարկման մասնակիցներին մենք տալիս ենք միևնույն հարցը. «Քանի՞ տարեկան եք, ի՞նչ եք տեսնում հայելու մեջ»: Հարցնում ենք նաև Ձեզ:
Ես 29 տարեկան եմ, շուտով կդառնամ 30 և դրան հանգիստ եմ վերաբերում: Կարծում եմ, որ չպետք է ամաչել սեփական տարիքից և թաքցնել այն: Ի՞նչ եմ տեսնում հայելու մեջ: Տեսնում եմ մարդու, որին ամեն ինչ հետաքրքրում է, դեռ շատ է դուր գալիս ապրել ու սիրել, ճամփորդել ու ուրախանալ: Այնքան բան ես ուզում անել և՛ քեզ, և՛ շրջապատիդ համար: Հուսով եմ՝ միայն լավը:
