Մեկ տարուց քիչ ժամկետում Օքսանան Մոսկվայում բացել է Coddy-ի մի քանի մասնաճյուղ, ինչպես նաև գրավել գործընկերների Սանկտ Պետերբուրգից, Սամարայից, Կազանից և Դոնի Ռոստովից: Coddy-ի մոսկովյան մասնաճյուղերում ամեն ամիս սովորում են ավելի քան 400 երեխա: Coddy-ում գործում են 3 հիմնական ուղղություն՝ Programming (այն ամենն, ինչ կապված է կոդ գրելու հետ՝ կայքեր, հավելվածներ և խաղեր): Creative & Art՝ դիզայնի ստեղծում իլյուստրատոր ծրագրերի օգնությամբ և տեսանյութերի մշակում: Անհատականության զարգացում՝ դիզայն-մտածողություն, հռետորական վարպետություն, ֆինանսական գրագիտություն, խաղեր: Այս ամենին ավելանում է կիբեր անվտանգությունը, սթարթափների կուրսերը և հավելյալ առցանց-դասընթացները: Ընդամենն ավելի քան 50 ուղղվածություն: Օքսանայի և Coddy դպրոցի մասին գրել են բիզնես-հրատարակչությունները և ամսագրերը՝ սկսած vc.ru, РБК և «Մելա»-ից մինչև Buro24/7 և Marie Claire:
ՍՈՑԻԱԼԱԿԱՆ ԿԱՅՔԵՐ և ՍԵՓԱԿԱՆ ԱՊՐԱՆՔԱՆԻՇ
Դպրոցի զարգացման հարցում շատ մեծ դերակատարություն ունեցավ LinkedIn-ը: Սա միանգամայն «մեր» լսարանն է: Իմ առաջին շրջանակում 29961 մարդ է: Այս բոլորը մարդիկ են, ում փորձը, կրթությունը և հետաքրքրությունները տպավորիչ են: Նրանցից շատերն ունակ են լուծել խնդիրներ, որոնց անգամ մոտենալը չես էլ պատկերացնում: Օրինակ՝ մեկ անգամ ինձ դիմեց ծանոթներիցս մեկը, որն ուզում էր գտնել տիեզերագնացի կոնտակտ: Խնդիրը տիեզերքից ողջունելն էր: Ես շոկ ապրեցի: Առաջին պատասխանը հետևյալն էր. «Իսկ առհասարակ դա հնարավո՞ր է»: Ծանոթս ասաց, որ կա այդպիսի գաղափար և խնդրեց իմ օգնությունը: Ես էլ պատասխանեցի, որ կփորձեմ»:
Օքսանան հրապարակումը տեղադրեց LinkedIn: Ընդամենը երկու ժամ անց նրան անձնական հաղորդագրություն էին ուղարկում «Ռոսկոսմոս»-ի հեռախոսահամարը, օդաչուի կնոջ հեռախոսահամարը, որ այս պահին գտնվում է տիեզերքում, ինչպես նաև մի տիեզերագնացի հեռախոսահամար, որը վերջերս է այնտեղից վերադարձել: Տիեզերագնացը կատարեց խնդրանքը և ողջունեց, ընդ որում ծառայության դիմաց գումարը խնդրեց փոխանցել երեխաների օգնության բարեգործական ֆոնդ:
«Սա անհավանական պատմություն է, որը դարձավ իրական՝ շնորհիվ LinkedIn-ի: Նույնքան զարմանալի էլ սկսվեց Coddy դպրոցի պատմությունը: 2015 թ.-ի դեկտեմբերին մենք սկսեցինք նախագիծը ստեղծելու աշխատանքը: Ես կատարեցի հրապարակում, որտեղ խնդրեցի խորհուրդ տալ մարդկանց, ում կհետաքրքրի մեր գաղափարը: Արձագանքը ստացանք Actis Wunderman-ի աշխատակիցներից (դիջիթալ գործակալություն), որտեղ մենք այժմ գտնվում ենք և IBS-ից: Եվ ահա մենք այստեղ ենք, աշխատում ենք համակարգիչներով, որոնք գործակալությունը ձեռք է բերել հատուկ մեզ համար: Նույնը տեղի ունեցավ “КРОК”, Glowbyte, “Лаборатория Касперского”, Avito, Deloitte, ФИНАМ, Nextouch, McKinsey, МосАРТ ընկերությունների հետ: Բոլորն անհավանական մարդիկ են՝ շատ դեմոկրատական գաղափարներով: Ոչ թե պարզապես ալտրուիստներ, այլ ճիշտ մտածելակերպով և պրոգրեսիվ աշխարհայացքով մարդիկ: Ինչպես Հովտում (Սիլիկոնային Հովտում): Կա՞ ցանկություն: Կլինեն սխալներ, մենք կշտկենք: Նույն մոտեցումն էլ ունեն կյանքի նկատմամբ:
Ձեզ մոտ՝ Օրիֆլեյմում նույն կերպ է, յուրաքանչյուր մարդ ներկայանում է որպես առանձին ապրանքանիշ: Ես եղել եմ Ձեր միջոցառմանը: Սկզբում այն ինձ թվաց սպեցիֆիկ, սակայն երեկոյի ավարտին չեմ կարող ասել, թե ինչպես ես հայտնվեցի բեմի մոտ, ուր թռվռալով բղավում էի Օ-րիֆ-լեյմ, այդ էներգետիկան... այն մարդկանց էներգետիկան, որոնք գտնվում էին կողքիս: Դա շատ անկեղծ էր և թափանցիկ, դա ներքին ուժն էր: Այն, ինչ անհրաժեշտ է բոլոր Առաջնորդներին:
ՄԻԼԼԵՆԻԱԼՆԵՐՆ ՈՒ ՏԵԽՆՈԼՈԳԻԱՆԵՐԻ ԿԱՐԵՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆԸ
Ժամանակները և մարդիկ փոխվում են: Մենք բոլորս հեռախոսների և պլանշետների «մեջ ենք», ինչը դժվար էր պատկերացնել 15 տարի առաջ: Երեխան չպետք է վախենա տեխնոլոգիաներից: Երբ նա սովորում է ծրագրավորում, դիզայնի ստեղծում կամ յուրացնում է այլ տեխնիկական հմտություններ, իրականում պատրաստվում է ինքնուրույն կյանքին, ԲՈՒՀ դիմելուն: Նման երեխան զարգացվածությամբ առաջ է անցնում իր հասակակիցներից:
Մենք ամենևին էլ չենք ասում, որ յուրաքանչյուր երեխա պետք է դառնա ծրագրավորող: Մեր խնդիրն է զարգացնել երեխաների տրամաբանությունը, համակարգված ու քննադատական մտածողությունը, հիշողությունը, տրամաբանական կապեր կառուցելու ունակությունը և վերլուծությունը: Պարզ ասած՝ օգնել երեխային դառնալ խելացի (չնայած, որ նման հասկացություն ֆիզիոլոգիայում գոյություն չունի): Յուրաքանչյուր ծնող ուզում է, որ իր երեխան կայանա ապագայում: Նմանատիպ մոտիվացիա էլ ունեն մեր աշակերտների ծնողները: Առավելապես դրանք մեծ ընկերություններում աշխատող և տեխնոլոգիական արտադրանքի հետ առնչվող մարդիկ են, որոնք կամ համապատասխանում են ժամանակին, կամ այն գերազանցում են: Նրանք հասկանում են երեխաներին ժամանակակից գիտություններ սովորեցնելու կարևորությունը:
Դասընթացների ընթացքում մեր աշակերտները փոխում են իրենց աշխարհայացքը: Նրանք հասկանում են, որ յուրաքանչյուր արտադրանքի հետևում կանգնած են մարդիկ, և անգամ թողարկում են սեփական փոքրիկ բիզնես-նախագծեր: Օրինակ՝ մի փոքրիկ աղջիկ կարում է տիկնիկներ և վաճառում սոց. կայքերի օգնությամբ, մյուս տղան սովորեցնում է այլ երեխաներին քշել լոնգբորդ և ստանում գումար անհատական դասընթացի համար:
Ո՞Վ Է ԱՌԱՋՆՈՐԴԸ ԵՎ ՀՆԱՐԱՎՈ՞Ր Է ԱՐԴՅՈՔ ԴԱՌՆԱԼ ԱՅԴՊԻՍԻՆ
Առաջնորդի 70%-ը իր կենսափորձն է: Նրանք բոլորը (կամ գրեթե բոլորը) բաց են ու խարիզմատիկ: Իսկ ինչի՞ հաշվին: Նրանք բացահայտել են իրենց ներուժը: Նրանք չեն մտածում՝ որտեղից վերցնել միտքը, դրա փոխարեն գիտեն՝ ինչպես տալ, ինչպես մարդկանց մեջ ստեղծել սիներգիա: Մնացած 30%-ը ֆունդամենտալ հասկացություններ են, որոնք կուտակվում են աշխատանքային փորձի, աշխատասիրության, գիտելիքներ ստանալու գերագույն ցանկության և սեփական ռեսուրսները՝ առողջությունն ու ժամանակը ներդնելու միջոցով:
Առաջնորդի համար չափազանց կարևոր է էներգետիկան՝ ինչպես ես խոսում, նայում ես արդյոք զրուցակցի աչքերի մեջ, կարողանում ես լսել՝ առանց ընդհատելու և այլն: «Սբերբանկ»-ի թոփ-մենեջերներից մեկը, որտեղ աշխատում էի մինչև վերջերս, ինձ ասաց. «Օքսանա, դու մշտապես ընդհատում ես, դու լսելու ունակություն չունես: Չէի ուզում քեզ նեղացնել, սակայն կարծում եմ՝ պետք է այս ուղղությամբ աշխատես»: Սկզբում դա ինձ մոտ վրդովմունք առաջացրեց, այնուհետև սկսեցի մտածել այդ ուղղությամբ: Գուցե նա ճի՞շտ է: Ինչպե՞ս դա փոխել: Չընդհատելը կարող է լինել օգտակար: Առաջինը՝ դու կարող ես ստանալ օգտակար տեղեկատվություն, երկրորդը՝ մարդը զգում է, որ նրան լսում են և ավելի բաց է արտահայտում իր մտքերը: Երրորդը՝ իր պատմության ընթացքում զրուցակիցը և՛ իրեն, և՛ քեզ կարող է տալ նոր մտքեր, ծրագրեր, գաղափարներ: Լսելու ունակությունը հնարավոր է զարգացնել, սակայն սկզբում անհրաժեշտ է փոքր-ինչ սպասել: Կյանքը լի է լավ ու վատ սովորույթներով: Որքան լավ սովորույթներ քո մեջ զարգացնես, այնքան հեռու ու լուսավոր կլինի քո ապագան»:
ԲԱՆԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ. ՁԵՌՔԲԵՐՈՎԻ ՈՒՆԱԿՈՒԹՅՈՒՆ, ԹԵ՞ ԶԱՐԳԱՑՎՈՂ
Կարծում եմ, որ հաջող բանակցությունների գրավականը ինքնավստահության զգացողությունն է: Կա մի լավ գիրք «Երբեք միայնակ մի կեր»: Ես խորհուրդ եմ տալիս կարդալ այն, մոտ 40 էջ է (ժպտում է): Ո՞րն է իմաստը: Եթե ուզում ես, որ քեզ համար որևէ բան ինչ-որ մեկն անի, պարզիր, թե ինչ է հենց ինքն ուզում: Սա էմպատիայի հիմքն է: Հասկանալ ընկերության պոտենցիալ պահանջներն ու խնդիրները, իսկ այնուհետև մտածիր, թե ինչով կարող ես օգտակար լինել քո բիզնեսով կամ ծրագրով: Կարելի է վարել երկարատև հանդիպումներ, սակայն լավագույն տարբերակը 30 րոպեից մինչև 1 ժամ տևողությունն է: Այս փորձը կիրառել եմ JWT գործակալությունում MasterCard ծրագրի շրջանակներում, երբ կես տարվա ընթացքում պետք է գրավեի 450 գործընկեր (լյուքս դասի ապրանքանիշներ), և պլանս գերակատարեցի 200%-ով:
Բանակցությունների ընթացքում զրույցի 90%-ը քո մասին չէ: Դու խոսում ես քո կյանքի, ընկերության նպատակների և մրցակիցների մասին: Եվ միայն վերջում լսում ես. «ահա, իսկ դուք ուզում էիք… ահա գործընկերոջս կոնտրակտները, նա ամեն ինչ կկազմակերպի»:
Գործնական աշխարհը կառուցվում է այնպես, ինչպես և մնացած ամեն ինչը: Բիզնեսը մարդիկ են, և ովքեր կարողանում են հաղորդակցվել, հարգել և հետաքրքրել, գրավում են ամբողջ աշխարհը: Բոլոր լավ ղեկավարները, որոնց ես գիտեմ, լավ հաղորդակցվող մարդիկ են: Մարդիկ, ում հետ հաճելի է շփվել և գտնվել նրանց կողքին»:
